Uçan Tekmeler Ülkesi!

Herkes önüne gelene bir tekme atıyor!

Canı isteyince hayatı cırt diye kesiyor…

Ey gözü kararanlar,

Ey nefesimizi daraltanlar,

Ey kalbimizi acıtanlar,

Ey canımızı sıkanlar,

Ey dünyamızı başımıza yıkanlar…

İflahımız kesildi, yeter artık!

Karamsarlıklarımız ve umutsuzluklarımız büyüyor!

Gelecek beklentilerimiz, gözyaşlarımızın uzun hava nağmesi gibi…

Biriktirdiğim geleceğim göç ediyor…

Yine de “Vatanım sensin Türkiye’m!”

Yaşamsal önemin dönemecinden bir türlü çıkamadık!

Kansız(!) kaldık, kanlar aktıkça…

Kız /erkek evlatlarımızı nasıl bir hayat bekliyor?

Farkında mısınız?

Ya savaşarak öleceğiz ya da barışarak yaşayacağız!

Ölümüne kadar kardeşlik adaleti olmaz ise açılım /çözüm neye yarar?

Deep freeze attığınız anaların umutlarını/yüreklerini yeniden ısıtabilir misiniz?

Kendimize karşı hep sahtekârız!

Sorunlarımızla yüzleşemiyoruz.

Duygularımızı ilaçla yatıştırdığımız sürece bunalımdan çıkmamız mümkün değil…

Türkiye’nin aleyhine kimler çalışıyor?

Dolar her geçen gün nanik yaparken,

Darbeydi, terördü, baskıydı derken…

Hendekler derinleşirken,

Silahlar konuşurken,

Ne dostlarımız çoğaldı ne de düşmanlarımız azaldı!

Demokrasi, özgürlükler yazılı anıt oldu…

Herkes kendi marifetiyle uçma derdinde!

Eee o zaman(!) “Terör belasını bitirme” politikası kime kaldı?

Hendeklerle şehir savaşı yaratanlar ve bu kaosun sorumluları kimse?

Türkiye terör tehdidine maruz kalırken, çözüm sürecini sabote edenler kimse?

Şehirlere silahları yığanlar kimse?

Umutlarımızı tökezletip, kanlı kâbus gecelerimizin oyuncuları kimse?

Bu senaryoyu yazanlarda kimse?

Hesap döner, sap döner, gün gelir kafalara iner!