Şeytan!

J.Baudrilard;”Şeytan, her şeyi verirmiş gibi yaptığı sırada aslında her şeyi alıp götürüyor. Bu oyunda kimse özgür değildir, herkes akıldışı bir performansla aynı anda hem köle hem de efendidir. İnsanı gönüllü bir köle olarak seyretmek şeytanı mutlu kılıyor. Efendilik mücadelesinde bir an olsun taviz vermeyen şeytan, en çok bu oyunu seviyor.”

İktidar şeytanlığı!

İnsanın yok edilişi mikroplarının yok edilişiyle başlıyor! İnsanlar arıtılmaya çalışılıyor. Her şeyin arttığı, her türlü toplumsallık ve hastalık bulaşmasına son veren mükemmel dünyada virüsler olarak işte artık öyle bir noktaya geldik ki kimse ne iktidara sahip olmak ne de iktidar ilmiğini boynuna geçirmek istiyor.

Savaştan, Barış çıkar mı?

İnsanlık etkisiz eleman!

İktidar sır olmaktan çıktı! Ama hiç kimsede bu olanlara meydan okumayla karşılık vermek istemiyor.

İktidar geberecek mi?

İnsanlar iktidar tarafından sürekli ayartılırken, onları aptal yerine koyarak, bağımlılarla işbirliği yapıyor.

Kitleler iktidar tarafından güdümlenmiş, uyutulmuştur.

Türkiye’de kutuplaşmalar devam ediyor.

Siyaset yapma tarzı, yönetme anlayışıyla,

Siyaset kültürümüzdeki lider geleneğiyle,

Tek adam kültü toplumsal kültürümüzün katkılarıyla,

Baştan çıkaran erkek kendi sınırlarını muhafaza edemeyen bir şeytana dönüşüyor.

Ve Tanrı ölümlü insanı yarattı!

Tanrı bütün yeryüzünde otursunlar diye insanların her milletini bir kandan yarattı.

Sınıf ayrımları, insanların, Tanrı’nın rehberliğine başvurmak yerine kendilerini yönetmeye çalışmasının sonucudur.

Tanrı’nın gözünde hepimiz, doğarken eşit olduğumuz gibi ölürken de eşitiz. Öyleyse kısacık ömrümüzde insanı diğerlerinden üstün tutmak boştur!

Tanrı, reislerin şahsına itibar etmez ve zengini fakirden ziyade saymaz; çünkü onlar hep kendi ellerinin işidir.

Bir adamın diğer adam üzerine hâkimiyeti kendi zararınadır.

Bir grup insan kendini diğerlerinden üstün konuma getirirse sonuç kaçınılmaz şekilde acı ve ıstırap olur.

Ahlaksız, edepsiz, terbiyesiz, arsız, yüzsüz, cahil bööööyle uzayıp giden sıfatlar bütününde insanın üstünlük taslayarak övünmesine yol açan nedenlerle insanlar arasındaki kardeşlik sosyal sınıfları bozuldu.

Baskı yoluyla sonuca ulaşmaya çalışanlar üretim ve özgürleşme araçlarını yok etti. Çünkü özgürleşen her güç, her söz iktidar sarmalına eklenen yeni bir halka demektir. İçinde yaşadığımız dünyada bireyler birer terminale dönüştü. Ne denetlenebilen ne de ortak bir şekilde kullanılabilen yan yana konmuş bir iletişim uzamından ibaret paramparça bir toplumsallık yaşıyoruz…

Bundan faydalanan iktidar kendi kazdığı kuyuya düşme çabası içinde!

Nasıl mı?

7 Haziran seçiminde;

• 56 mil­yon 608 bin 817 seç­menin, 47 mil­yon 507 bin 467’si sa­ndık ba­şı­na git­ti. Seçmenin 9 mil­yon 101 bin 350 ki­şi san­dı­ğa git­me­di!
• 1 mil­yon 344 bin 224 geçersiz oy çıktı. Ge­çer­siz oy­la­rın yüz­de­si 2.8 idi.
  100 oy­dan 3’ü ge­çer­siz sa­yıl­dı.

İktidar olamadılar, Halk uzlaşın dedi…

• 30 Mart 2014 ye­rel se­çi­min­de 5.5 mil­yon seç­men san­dı­ğa git­me­di!
  4 ay son­ra…
• 10 Ağus­tos 2014 cum­hur­baş­kan­lı­ğı se­çi­min­de 14.5 mil­yon seç­men san­dı­ğa git­me­di!

Oy kullanan seçmenin(!)  sonuçlarına “Millet İradesi” dendi!

Seçmenin sandığa gitmeyişi ile kendini bu ülkede “Tek Adam” sanmak aforizmadır!

Ruhunu kaybeden dünyayı kazansa ne çıkar... Yiğitlik intikam almak değil, tahammül etmektir...

 Doğmak ve ölmek gibi insanın ince bir yaşam çizgisi olduğunu da hatırlamak gerek!

1 Kasım seçim sonucunda halk yine “Durmak yok UZLAŞMAYA devam!” diyecektir…

Şeytanın pabucu dama atılacak!

Ve Tanrı dedi ki; ey insan, ben sana o aklı geri zekâlı gibi davran diye vermedim. Hiç mi ders almazsın görmeyen gözden, özürlü bir bedenden.